انتقاد از ریاکاری در اشعار سیف فرغانی
کد مقاله : 1090-CNF (R1)
نویسندگان
شکوفه دارابی *
استادیار گروه آموزش زبان و ادبیات فارسی دانشگاه فرهنگیان
چکیده مقاله
سیف فرغانی ازشاعران عارف قرن هفتم هجری است. در شعر وی علاوه بر مضامین عرفانی و غنایی، آموزه‌های تعلیمی نیز کاربرد زیادی داشته و او بر پرورش روح و تعلیم اخلاق تأکید بسیار ورزیده است. آموزه‌های زهدآمیز و انتقاد از اوضاع زمانه از جملة موارد تعلیمی است که سیف از آن بهره برده است و به کارگیری انتقادهای اجتماعی او همسانی و همگونی بسیاری با ادبیات تعلیمی یافته است. در واقع سیف فرغانی ضمن انتقاد از تمام نابسامانی‌های جامعه، بر ریاکاران عصر خود به شدت تاخته و مدعیان دروغینی را که ادعای تصوف را دارند، به چیزی نمی‌خرد و در خلال انتقادات خود، موضوعات اخلاقی و تعلیمی بسیاری را به مخاطب یادآور می‌شود، به گونه‌ای که هیچ‌فرصتی را برای تعلیم آموزه-های اخلاقی و تربیتی از دست نمی‌دهد. در این‌پژوهش نگارندگان می‌کوشند به بررسی و تحلیل مضامین تربیتی به کار رفته در اشعار انتقادی سیف بپردازند و اوضاع زمانه و نگاه وی را نسبت به متصوفه و درویشان تبیین نمایند.
کلیدواژه ها
سیف فرغانی، ادبیات تعلیمی، انتقاد، اوضاع اجتماعی، متصوفه.
وضعیت: پذیرفته شده